ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ–ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ–MORGAN LIBRARY. Ορισμένες εποχές είναι τόσο βαθιά ταραγμένες, που ο χρόνος είναι απόλυτα ταυτισμένος με τον χώρο: το Βερολίνο κατά τη δεκαετία του 1930, η Καλιφόρνια τη δεκαετία του ’60. Κάπως ανάλογα, από τα μέσα τις δεκαετίας του 1970 έως τις αρχές τις δεκαετίας του ’80 –με τη μάχη για πολιτικά δικαιώματα κερδισμένη και τη σεξουαλική απελευθέρωση να καλπάζει, πριν από το έιτζ και τον πουριτανισμό του ’80– η Νέα Υόρκη φλεγόταν.

Η ανεξέλεγκτη κρίση και η εγκληματικότητα της πόλης αποτυπώνονται στο πρωτοσέλιδο της Daily News το 1975, «Ο Φορντ προς την Πόλη: Ψόφα» («Ford To City: Drop Dead»), όταν ο Αμερικανός πρόεδρος αρνήθηκε να βοηθήσει τη Νέα Υόρκη που κινδύνευε με χρεοκοπία. Σε αυτό το διάστημα, ’75-’82, το Μανχάταν έζησε τα πιο ριψοκίνδυνα κοινωνικά και καλλιτεχνικά χρόνια. Κανένας φωτογράφος δεν κατέγραψε καλύτερα αυτόν τον παροξυσμό από τον Πίτερ Χιούζαρ (1934-1987).

Τα έργα του είναι γροθιά και γεμάτα από μια ενσυναίσθηση. Εγκαταλελειμμένα σπίτια και μεταχειρισμένα, ταλαιπωρημένα αυτοκίνητα, είναι σα να σου ψιθυρίζουν πως όλοι κάπου, κάπως είμαστε βρώμικοι. Σκουπίδια υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα. Αλλα μέσα σε αυτή τη βρωμιά υπάρχει και η απαραίτητη τραγικωμωδία, που είναι οξυγόνο για να ζήσουμε. Τα παιδιά δεν χαμογελούν (τα μάτια του Τζον Μακέλαν, βρέφους, δείχνουν εξωγήινα, δαιμονισμένα), τα βλέμματα είναι προφητικά, λες και περιμένουν την πολιτική ανορθότητα που έρχεται με την κουλτούρα του ’80, το στίγμα του έιτζ, την ντροπή, και για πολλούς, το τέλος.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο:

https://www.kathimerini.gr/960096/article/politismos/eikastika/o-fwtografos-mias-polhs-poy-flegetai